W tym artykule odpowiemy na pytanie: Czy kobiety są bardziej wrażliwe na dotyk? Najpierw jednak chciałbym, abyś przyjrzał się następującemu scenariuszowi:

Mike pokłócił się ze swoją dziewczyną Ritą. W trakcie nienawistnej wymiany zdań Rita zdecydowała, że ma dość i odwróciła się, by odejść.

Mike chwycił ją za ramię, próbując powstrzymać ją przed odejściem, chcąc kontynuować sprzeczkę. Właśnie w tym momencie Rita cofnęła się i krzyknęła gniewnie: "Nie dotykaj mnie!".

Moje pytanie brzmi: gdyby to Mike próbował odejść, a Rita by mu to uniemożliwiła, czy powiedziałby to samo?

Dlaczego nigdy nie słyszymy mężczyzn mówiących "Nie dotykaj mnie" do swoich partnerek w związku, gdy są na nie źli lub emocjonalnie odcięci?

Krótka odpowiedź brzmi: dla mężczyzn nie ma to znaczenia. Mężczyznom nie zależy tak bardzo na dotyku i dotykaniu, jak kobietom w związkach.

Kobiety i dotyk

Powodem, dla którego kobiety przywiązują ogromną wagę do dotyku w związkach, jest to, że postrzegają dotyk jako kluczową część więzi. Przywiązują większą wagę do przytulania swoich mężczyzn, przyjaciół i dzieci.

Jest to widoczne w typowych gestach powitania kobiet z ich przyjaciółmi tej samej płci. Podają sobie ręce, przytulają i całują swoich najlepszych przyjaciół. Spójrz na zdjęcia, które kobiety zamieszczają w mediach społecznościowych ze swoimi przyjaciółmi. Często zobaczysz, że są bardzo blisko siebie, trzymając się mocno, przytulając, a czasem nawet całując, jeśli nie robią dąsanej miny.

Gdyby mężczyźni przesłali takie zdjęcie ze swoimi męskimi przyjaciółmi, na którym przytulają się i obejmują, wszyscy czuliby się niekomfortowo. Heteroseksualni mężczyźni unikają dotykania swoich męskich przyjaciół "w niewłaściwy sposób", a zarówno mężczyźni, jak i kobiety wykazują odrażającą postawę wobec tych, którzy to robią, często podejrzewając ich o homoseksualizm.

Niektórzy nazywają to powszechne zjawisko "brakiem platonicznego dotyku w życiu mężczyzn" i obwiniają społeczeństwo za takie stereotypowe zachowanie. Jest to bardziej prawdopodobne, że jest to reakcja trzewna, która nie ma nic wspólnego z wpływem społecznym, ponieważ takie zachowanie przecina różne kultury.

Powodem tego jest fakt, że mężczyźni nie postrzegają dotyku jako niezbędnego do tworzenia więzi społecznych, a przynajmniej nie tak ważnego jak kobiety. Wynika to z faktu, że mają oni mniejszą wrażliwość na dotyk niż kobiety.

Wszystko tkwi w skórze

Skóra jest narządem dotyku, a jeśli kobiety przywiązują większą wagę do dotykania, sensowne jest założenie, że ich wrażliwość skóry powinna być wyższa niż u mężczyzn. Badania wykazały, że kobiety wykazują większą wrażliwość na nacisk na skórę w każdej części ciała.1Analiza mikroskopowa skóry kobiet wykazała, że mają one więcej receptorów nerwowych na skórze.2

Ponadto wyższa wrażliwość kobiet na dotyk (przynajmniej w dłoniach) może wynikać z tego, że mają one zwykle mniejsze palce niż mężczyźni.

Ludzie, którzy mają mniejsze palce, mają delikatniejszy zmysł dotyku, a naukowcy uważają, że dzieje się tak dlatego, że mniejsze palce mają prawdopodobnie ściślej rozmieszczone receptory czuciowe. Dotyczy to jednak również mężczyzn. Mężczyźni, którzy mają mniejsze palce (co jest rzadkim przypadkiem), mają większą wrażliwość na dotyk.3

Prosta obserwacja mówi nam, że skóra mężczyzn jest zwykle bardziej szorstka niż skóra kobiet. Dlatego też skóra kobiet łatwiej ulega zmarszczkom wraz z wiekiem.

Wyższa wrażliwość = wyższy ból

Jeśli kobiety mają więcej receptorów nerwowych na skórze, to oczywiste jest, że powinny odczuwać większy ból niż mężczyźni.

Badania konsekwentnie wykazują, że kobiety wykazują większą wrażliwość na ból, zwiększone ułatwianie bólu i zmniejszone hamowanie bólu w porównaniu z mężczyznami.4

Ale co, z ewolucyjnego punktu widzenia, zyskałby główny człowiek, mając mniejszą wrażliwość na ból?

Kiedy dojrzewanie uderza w mężczyzn, a ich ciała przygotowują się do "polowania", tracą większość swojej wrażliwości na dotyk.5

Przodkowie mężczyzn potrzebowali odczulonych ciał, ponieważ częściej niż kobiety spotykali się z sytuacjami wywołującymi ból. Musieli ścigać swoje ofiary przez cierniste krzewy i walczyć z wrogami. Nie mogli martwić się o odczuwanie bólu w takich okolicznościach. Nie mogli pozwolić, aby ból powstrzymał ich przed robieniem tego, co było kluczowe dla ich przetrwania.

Wielu mężczyzn miało takie doświadczenie, zwykle jako nastolatkowie, kiedy byli tak zaangażowani w grę na świeżym powietrzu, że nie mieli pojęcia, że zadrapali kolano. Nie czuli nawet bólu podczas całej gry, ale dopiero później - kiedy ich uwagę zwróciło krwawiące i pokryte bliznami kolano.

Ewolucja, kobiety, dotyk i więzi społeczne

Powodem, dla którego kobiety mają wyższą wrażliwość na dotyk, która ułatwia im nawiązywanie więzi społecznych, może być to, że ewoluowały jako naturalni opiekunowie i wychowawcy.

Ludzkie dzieci, w przeciwieństwie do innych ssaków, wymagają dłuższych okresów opieki i pielęgnacji. Wyższa wrażliwość na dotyk u kobiet zapewniłaby, że ludzkie dzieci otrzymałyby wszelką dodatkową opiekę i pielęgnację, której potrzebują, a kobiety jednocześnie czułyby się dobrze, zapewniając im ją.

Kontakt fizyczny z niemowlętami ma kluczowe znaczenie dla ich rozwoju fizycznego i psychicznego. Nie tylko zmniejsza poziom stresu zarówno u matki, jak i u niemowlęcia, ale badanie przeprowadzone na wcześniakach wykazało również, że korzyści, jakie odniosły one z częstego dotykania przez matki, trwały do pierwszych 10 lat ich życia6.

Dlatego znaczenie, jakie kobiety przywiązują do dotykania w związkach, jest prawdopodobnie przedłużeniem ich predyspozycji do zapewnienia odpowiedniego kontaktu skóra do skóry swoim dzieciom.

Referencje

1. Moir, A. P., & Jessel, D. (1997). Seks w mózgu . Random House (UK). American Society of Plastic Surgeons (2005, 25 października). Badanie ujawnia powód, dla którego kobiety są bardziej wrażliwe na ból niż mężczyźni. ScienceDaily . Retrieved July 22, 2017 from www.sciencedaily.com/releases/2005/10/051025073319.htm
2. Society for Neuroscience (2009, 28 grudnia). Kobiety mają lepszy zmysł dotyku ze względu na mniejszy rozmiar palca. ScienceDaily . Retrieved July 22, 2017 from www.sciencedaily.com/releases/2009/12/091215173017.htm
3. Bartley, E. J., & Fillingim, R. B. (2013). Różnice płciowe w bólu: krótki przegląd wyników badań klinicznych i eksperymentalnych. Brytyjskie czasopismo anestezjologiczne , 111 (1), 52-58.
4. Pease, A., & Pease, B. (2016). Dlaczego mężczyźni nie słuchają, a kobiety nie potrafią czytać map: jak dostrzec różnice w sposobie myślenia mężczyzn i kobiet Hachette UK.
5. Feldman, R., Rosenthal, Z., & Eidelman, A. I. (2014). Matczyno-przedwczesny kontakt skóra do skóry poprawia fizjologiczną organizację dziecka i kontrolę poznawczą przez pierwsze 10 lat życia. Psychiatria biologiczna , 75 (1), 56-64.