Co to w ogóle znaczy nie mieć osobowości?

Jak człowiek może nie mieć osobowości?

Osobowość jest sumą genetyki i doświadczeń życiowych. Obejmuje wszystko, co dotyczy ciebie - od wyglądu po wartości. Dlatego każdy ma osobowość. Nie ma ani jednej osoby na świecie, o której nie można by nic powiedzieć.

Jeśli można coś o kimś powiedzieć, to znaczy, że ma osobowość.

Kiedy ludzie mówią, że czują, że nie mają osobowości, mają na myśli to, że nie mają zbyt wiele osobowości. Mają bardzo mało osobowości.

Podobnie, oskarżanie kogoś o brak osobowości oznacza, że brakuje mu osobowości. Nie, że ma zerową osobowość, co jest niemożliwe. Mówienie, że ktoś w ogóle nie ma osobowości jest przesadą używaną dla efektu. To tak, jakby powiedzieć, że twoja potrawa nie ma soli, gdy ma bardzo małą ilość soli.

Brak osobowości vs. dużo osobowości

Zasadniczo, im więcej można o tobie powiedzieć, tym więcej masz osobowości. Jeśli cię spotykam, ale z tobą nie rozmawiam, mam ograniczone informacje o tobie. Nie masz dla mnie zbyt wiele osobowości.

Ale ci, którzy cię znają, wiedzą więcej i prawdopodobnie pomyślą, że masz dużo osobowości.

Sprowadza się to do tego, ile informacji o sobie ujawniasz.

Ale to nie wszystko.

The pierwszy etap W tym pierwszym etapie chodzi o ekspresję - wyrażanie opinii i emocji. Im więcej wyrażasz, tym więcej masz osobowości.

Im mniej się wyrażasz, tym mniej osobowości będą o tobie myśleć inni.

Jednak gdy już wyrazisz siebie, nadal możesz być postrzegany jako ktoś bez osobowości. Dzieje się tak, gdy to, kim jesteś, nie jest niczym wyjątkowym i zapadającym w pamięć. Jesteś taki jak wszyscy inni. Twoje opinie, preferencje i reakcje emocjonalne są standardowe.

Kiedy twoja osobowość nie wyróżnia się z tłumu, wydaje się, że brakuje ci osobowości. Tak więc drugi etap Posiadanie dużej osobowości to posiadanie wyjątkowej osobowości.

Profesor college'u kontra gospodarz talk show

Większość profesorów uniwersyteckich to typowe przykłady ludzi bez osobowości. Prowadzą wykłady w nudnym, monotonnym tonie i prawie nie wyrażają emocji związanych z ich tematem. Nic dziwnego, że ludzie wolą uczyć się z YouTube.

Znajdują się na jednym końcu spektrum ilości osobowości. Na drugim końcu mamy bardzo charyzmatycznych i żywiołowych gospodarzy programów telewizyjnych, kipiących ekspresją i emocjami.

Zgadnij, która osobowość jest bardziej sympatyczna?

Oczywiście, że chodzi o prowadzącego talk show. Nie można mieć dobrego talk show bez charyzmatycznego prowadzącego. Nikt nie oglądałby takiego programu.

Twoje plemię też ma znaczenie

To, jak wartościowe jest twoje plemię, jest kluczowym czynnikiem, który dodaje twojej osobowości. Publiczność prowadzącego talk show to ogół społeczeństwa, zwłaszcza ludzie, którzy interesują się celebrytami.

Być może jesteś osobą, która nie przejmuje się celebrytami, ale interesują ją rodzaje sukulentów, o których mówi twój przyjaciel botanik. Dla ciebie twój przyjaciel botanik jest bardziej interesujący niż jakikolwiek gospodarz talk show.

Ale ten twój przyjaciel botanik może nadal nie mieć osobowości, ponieważ sposób, w jaki się komunikuje i wyraża, nie ma charyzmy. Możesz nawet znienawidzić botanikę, jeśli spędzisz z nim zbyt dużo czasu. Może to zrujnować botanikę dla ciebie.

Z drugiej strony, nawet najnudniejsze tematy mogą stać się interesujące, gdy mówi się o nich w charyzmatyczny sposób.

Oznaki braku osobowości

Przyjrzyjmy się kluczowym oznakom, które pokazują, że nie masz osobowości. Jeśli widzisz u siebie większość z nich, powinieneś się martwić tylko wtedy, gdy brak osobowości przeszkadza ci w osiągnięciu ważnych celów życiowych. Wtedy możesz iść dalej i ulepszyć swoją osobowość.

1. prawie nie wyrażasz swoich opinii

Istnieją dwie możliwości: albo nie masz żadnych opinii, albo masz, ale ich nie wyrażasz. Możesz rozwiązać ten pierwszy problem, zdobywając wiedzę na temat rzeczy, którymi się interesujesz lub nadążając za najnowszymi trendami. Im więcej informacji masz na dany temat, tym bardziej jesteś o nim przekonany.

Może być wiele powodów, dla których nie wyrażasz swoich opinii. Niektóre z tych powodów mogą być uzasadnione. Może jesteś otoczony przez ludzi o zamkniętych umysłach, którzy są zamknięci na twoje pomysły.

Ale faktem jest, że jeśli nie wyrazisz swojej opinii na żaden temat, ludzie pomyślą, że za niczym się nie opowiadasz. Pomyślą, że nie masz osobowości.

Opinie, zwłaszcza mocne opinie, często sprawiają, że jesteś postrzegany jako silniejsza osoba. Ktoś, kto wie, o czym mówi. Ktoś, kto ma dobre powody, by wierzyć w to, w co wierzy.

2. nie wyrażasz swoich emocji

Kiedy wyrażasz swoje emocje, stajesz się bardziej ludzki. Stajesz się autentyczny. Dajesz ludziom szansę na nawiązanie z tobą głębszego kontaktu. Jeśli ludzie mogą odnieść się do twoich emocji, polubią cię. Polubią cię za szczerość w wyrażaniu emocji, nawet jeśli nie mogą się z tobą utożsamić.

Kiedy nie wyrażasz żadnych emocji, wydajesz się mniej ludzki. Nie ma różnicy między tobą a robotem. Podobnie jak robot, nie masz osobowości.

3. jesteś bardzo ugodowy

Ugodowość jest dokładnie tym, czym się wydaje - zgadzaniem się na wszystko. Wysoce ugodowi ludzie zgadzają się na wszystko. Mówią "tak" nawet wtedy, gdy chcą powiedzieć "nie". Brakuje im asertywności i robią wszystko, co w ich mocy, aby uniknąć konfliktu.

Ugodowość wynika z potrzeby bycia miłym i dopasowania się. Ale może przynieść odwrotny skutek. Jeśli jesteś zbyt ugodowy, oznacza to, że nie masz własnego umysłu. Nie masz własnych preferencji. Nie cenisz siebie.

Podobnie jak woda, przybierasz kształt kubka, w którym się znajdujesz. Twoje opinie są opiniami innych ludzi, a twoje wartości ich wartościami.

4) Lubisz sprawiać ludziom przyjemność

Ten znak jest ściśle powiązany z poprzednim. Jeśli lubisz dogadzać ludziom, jesteś podobny do 90% ludzi. Kiedy jesteś podobny do 90% ludzi, nie możesz oczekiwać, że będziesz miał wyjątkową osobowość.

Podobnie jak w przypadku ugodowości, za upodobaniem do ludzi kryje się strach przed konfliktem i pragnienie bycia akceptowanym.

5. obawiasz się odrzucenia

Jeśli twoje opinie, upodobania i niechęci zbytnio odbiegają od tłumu, ryzykujesz odrzucenie i ostracyzm ze strony tłumu. Strach przed odrzuceniem jest silny, ponieważ wszyscy chcemy być akceptowani przez nasze grupy. Ale strach przed odrzuceniem może być również drogą do przeciętności i braku osobowości.

6. jesteś osobą powściągliwą

Jeśli jesteś osobą prywatną, większość ludzi po prostu nie ma wystarczających informacji na twój temat, aby myśleć o tobie zbyt wiele. Niekoniecznie jest to zła rzecz. Może nie chcesz, aby wiele o tobie myśleli.

Dopóki dzielisz się tym, kim jesteś z kilkoma osobami, na których ci zależy, będzie dobrze.

7. brak ci zasad i wartości

Ludzie z solidnymi zasadami i wartościami zachowują się konsekwentnie w różnych sytuacjach. Jeśli wierzą w uczciwość, będą uczciwi bez względu na wszystko.

Kiedy masz jasność co do swoich wartości i mówisz o nich ludziom, Twoja osobowość ma silne podstawy. Ludzie wiedzą, kim jesteś i za czym się opowiadasz.

Jeśli nie masz jasnych wartości i ciągle zmieniasz siebie, aby dopasować się do tego, co ci się przedstawia, ludzie mają trudności ze zrozumieniem cię. Wydajesz się zachowywać niekonsekwentnie i nie masz żadnej osobowości.

Osobowość to przede wszystkim stabilne, spójne cechy.

8. masz nierówną tożsamość

Co mam na myśli mówiąc o nierównej tożsamości?

To wtedy, gdy twoja tożsamość jest nadmiernie zależna od jednego lub dwóch czynników. Tożsamość nudnego profesora college'u jest nadmiernie zależna od "bycia intelektualistą". Ktoś, kto gra w gry wideo przez cały dzień, myśli o sobie jako o "graczu".

Problem z posiadaniem takich nierównych tożsamości polega na tym, że zamykają cię one na nowe doświadczenia. Nie jesteś nikim więcej niż "intelektualistą" lub "graczem". Twoja osobowość została ograniczona. Kiedy twoja osobowość jest ograniczona, czujesz się tak, jakbyś nie miał osobowości, a często nawet życia.

Porada mojego nauczyciela

Kiedy byłem w szkole, nauczycielka, którą lubiłem, powiedziała mi, że jestem zbyt nieśmiały i powściągliwy. Że muszę wyjść ze swojej skorupy. Biorąc jej radę na poważnie, zrobiłem to. W ciągu następnych kilku lat wyszedłem ze swojej skorupy.

Wyrażałem więcej siebie, nie miałem filtra i mówiłem to, co chciałem powiedzieć. Robiłem to, na co miałem ochotę. To była świetna zabawa.

Doszedłem do punktu, w którym zacząłem być uciążliwy. Robiłem wiele psot. Zabawne dla mnie i moich przyjaciół, ale nie tak zabawne dla nauczycieli.

Pewnego dnia ten sam nauczyciel zadzwonił do mnie i powiedział:

"Za bardzo wyszedłeś ze swojej skorupy".

Nie wiedziałem, że istnieje coś takiego jak zbytnie wychodzenie ze swojej skorupy. Dla mojego młodego umysłu byłeś albo w skorupie, albo poza nią.

Teraz dostrzegam mądrość w jej słowach. Podobnie jak we wszystkim innym w życiu, chodzi o równowagę. Chcesz znaleźć równowagę między swoim wewnętrznym profesorem college'u a gospodarzem talk show.