Waarom rebound relaties mislukken (Of toch niet?)

 Waarom rebound relaties mislukken (Of toch niet?)

Thomas Sullivan

Een rebound relatie is een relatie die iemand aangaat kort na het einde van een serieuze, eerdere relatie. Het woord 'rebound' roept beelden op van een object (zoals een rubberen bal) dat snel van muur naar muur stuitert.

Op dezelfde manier geeft iemand die een rebound relatie aangaat - de rebounder - de indruk dat hij snel van de ene partner naar de andere stuitert.

Het algemene advies dat er is, is dat rebound relaties slecht zijn en gedoemd zijn te mislukken. Laten we kort de belangrijkste redenen doornemen die experts en andere goedbedoelende mensen geven waarom rebound relaties mislukken:

1. Geen tijd om te genezen

Het argument hier is dat een rebounder niet de tijd neemt om te leren van de vorige relatie en te genezen.

Uit elkaar gaan is vaak traumatisch. Als iemand het trauma van het uit elkaar gaan niet op de juiste manier heeft verwerkt, zullen deze onopgeloste gevoelens hem of haar waarschijnlijk blijven achtervolgen en mogelijk hun rebound relatie ruïneren.

2. Oplossing op korte termijn

Rebound relaties zijn als een emotionele pleister. Ze helpen de persoon om te gaan met de negatieve emoties van de breuk. Deze coping is ongezond omdat de persoon er niet in slaagt om de onderliggende problemen aan te pakken die tot de breuk hebben geleid.

Bijgevolg ontstaan dezelfde problemen in de rebound relatie, die ook gedoemd is te mislukken.

Zie ook: Iemand valideren (op de juiste manier)

3. Ex jaloers maken

Rebounders proberen hun ex jaloers te maken door foto's van hun nieuwe relatie op sociale media te plaatsen. Iemand jaloers maken is een slechte reden om een relatiepartner te kiezen. Een rebound relatie is dus gedoemd te mislukken.

4. Oppervlakkigheid

Omdat rebounders snel een nieuwe relatie willen beginnen, zullen ze waarschijnlijk de nadruk leggen op oppervlakkige eigenschappen zoals fysieke aantrekkelijkheid in hun nieuwe partner, terwijl ze diepere dingen zoals persoonlijkheid negeren.

Is dat alles?

Hoewel de bovenstaande redenen logisch zijn en sommige rebound relaties kunnen eindigen vanwege een of meer van deze redenen, zit er meer achter het verhaal.

Ten eerste duurt het niet altijd lang voordat mensen genezen na een relatiebreuk. Genezing hangt van zoveel dingen af. Als de rebounder bijvoorbeeld een betere persoon vindt dan zijn ex, zullen ze zo snel als warme broodjes over de toonbank gaan.

Ten tweede kan het 'emotionele pleister'-argument net zo goed van toepassing zijn op niet-rebound relaties. Mensen gaan normale, niet-rebound relaties aan om te ontsnappen aan negatieve emoties zoals depressie en eenzaamheid.

Het zijn niet per se 'verkeerde' redenen om een rebound relatie aan te gaan.

Ten derde kan het jaloers maken van je ex ook deel uitmaken van een niet-teruggekeerde relatie. Het idee dat iemand niet echt over is met zijn ex als hij pronkt met zijn nieuwe partner kan al dan niet juist zijn.

Ten slotte houden mensen wel degelijk rekening met de zogenaamde oppervlakkige eigenschappen in niet-herstellende, langdurige relaties. Wanneer mensen hun relatiepartners kiezen, houden ze meestal rekening met een combinatie van oppervlakkige en diepere eigenschappen van hun potentiële partner.

Dit alles wil niet zeggen dat rebound relaties niet bestaan. Ze bestaan wel, maar het enige wat ze onderscheidt van niet-rebound relaties is tijd. Ze zijn de nieuwe relatie relatief snel aangegaan en na het einde van een significante eerdere relatie.

We moeten voorkomen dat we alle rebound relaties bestempelen als giftig en gedoemd om te mislukken. Rebound relaties hebben over het algemeen een negatieve connotatie, en we zullen later ingaan op de mogelijke redenen waarom.

Het rebound-fenomeen begrijpen

Voordat we rebound relaties giftig of gezond noemen of nadrukkelijk verklaren dat ze gedoemd zijn te mislukken, laten we stoppen met rebounden, tot rust komen en de tijd nemen om te begrijpen wat er aan de hand is.

Als ik aan relaties denk, denk ik altijd aan de waarde van een partner, omdat het dingen makkelijker te begrijpen maakt.

Zie ook: Hoe om te gaan met starre mensen (7 effectieve tips)

Als je dit concept nog niet kent, dan betekent partnerwaarde hoe begeerlijk iemand is op de menselijke dating- en paringsmarkt.

Als je zegt "Zij is een 9" of "Hij is een 7", dan heb je het over hun partnerwaarde.

Mensen die dezelfde waarden hebben als hun partner zullen waarschijnlijk een stabiele relatie aangaan. Je kunt niet verwachten dat een 9 samengaat met een 5. Een 9-9 en 5-5 relatie heeft veel meer kans om stabiel te zijn.

Mensen zijn egoïstisch en willen meer krijgen dan ze kunnen geven. Dus zoeken ze partners met iets hogere partnerwaarden dan die van henzelf. Als ze te ver gaan, lopen ze het risico een onstabiele relatie aan te gaan. Maar ze gaan zo ver mogelijk.

Wanneer een relatie eindigt, krijgt de persoon met de laagste partnerwaarde het zwaar te verduren. Hun gevoel van eigenwaarde krijgt een klap en hun perceptie van hun partnerwaarde daalt.

Hun brein bedenkt deze logica:

"Als ik aantrekkelijk ben, hoe komt het dan dat ik niet in staat ben om een partner aan te trekken en te behouden. Daarom ben ik onaantrekkelijk."

Dit is geen prettige toestand en leidt tot verdriet, depressie en eenzaamheid.

Dus om hun zelfvertrouwen een broodnodige oppepper te geven en negatieve emoties te overwinnen, verdubbelen ze hun paringsinspanningen en gaan ze een rebound relatie aan.

Ze gaan vaker naar bars, benaderen meer vreemden, sturen vriendschapsverzoeken naar meer potentiële partners en benaderen meer mensen op datingsites.

Het kan ook zijn dat mensen in een onbevredigende relatie al lang een oogje op iemand hebben. Ze wachten tot de huidige relatie eindigt zodat ze snel weer kunnen opkrabbelen of misschien zelfs een relatie beginnen voordat hun huidige relatie eindigt.

Laten we dat laatste gewoon vreemdgaan noemen en niet met een mooie term als 'pre-rebound relatie' komen.

Wanneer en waarom rebound relaties mislukken

Het is niet omdat iemand snel een nieuwe relatie aangaat dat de rebound relatie zal mislukken. Het hangt af van de partnerwaarde van de rebounder, hun nieuwe relatiepartner en hun ex.

Er zijn twee mogelijkheden:

1. De nieuwe partner heeft dezelfde of een hogere partnerwaarde

De rebouncerelatie zal waarschijnlijk standhouden als de nieuwe relatie de rebounder meer voordelen biedt dan de vorige.

Met andere woorden, als de rebounder eerder werd gekoppeld aan een persoon met een lagere partnerwaarde en nu iemand vindt met dezelfde of een hogere partnerwaarde, zal de rebouncerelatie waarschijnlijk slagen.

Het gevoel van eigenwaarde van de rebounder zal snel toenemen en hun zelfbeeld van hun partnerwaarde zal verbeteren.

Studies tonen aan dat de snelheid waarmee mensen nieuwe relaties aangaan na een relatiebreuk geassocieerd is met een grotere psychologische gezondheid.

Opkrabbelende relaties zijn geen pleisters, maar snelle genezingen.

Zie het als het verliezen van een baan. Als je een baan verliest en snel een even goede of betere vindt, voel je je dan niet beter?

Natuurlijk wil je misschien nadenken en genezen na een baanverlies, maar als je je beter wilt voelen, werkt niets beter dan een nieuwe baan.

Auteurs die zeggen dat 90% van de rebound relaties mislukken in de eerste drie maanden proberen om de een of andere reden mensen bang te maken. Ze vermelden niet waar ze die statistiek vandaan hebben.

Het tegendeel kan waar zijn: meer rebound relaties werken dan mislukken. Grootschalige onderzoeken naar huwelijksgegevens laten geen bewijs zien dat scheidingspercentages hoger zijn voor rebound relaties.2

2. De nieuwe partner heeft een lagere partnerwaarde

Hier wordt het echt interessant.

Mensen met een hogere partnerwaarde maken zich niet al te veel zorgen over scheidingen omdat ze weten dat ze gemakkelijk een andere partner kunnen vinden. Maar als ze gekoppeld worden aan iemand met een hogere partnerwaarde dan zij, kan de scheiding hen hard raken.

Iemand met een lage partnerwaarde die eerder gekoppeld werd aan iemand met een hoge partnerwaarde vindt het moeilijk om over de breuk heen te komen.

Wanneer mensen iemand verliezen die waardevol is, voelen ze zich vreselijk en worden ze wanhopig. In hun wanhoop kunnen ze hun normen verlagen en een nieuwe partner zoeken wiens partnerwaarde vergelijkbaar is met die van hen of zelfs lager.

Partners die een lagere partnerwaarde hebben dan jij zijn makkelijk te krijgen. Maar zulke rebound relaties zullen waarschijnlijk mislukken omdat de ex met een hogere partnerwaarde je zal achtervolgen.

Het is dan ook niet verrassend dat onderzoek aantoont dat onbeloonde rebound-relaties ervoor zorgen dat mensen zich meer verbonden voelen met hun ex-partners.3

Niet-belonende relatie = Een relatie hebben met iemand die een lagere partnerwaarde heeft dan jij

Als je denkt dat je partner in een rebound relatie met jou zit en je bent bang dat het zal mislukken, kijk dan naar de partnerwaarde van hun ex. Als die hoog is, kan je partner moeite hebben om er helemaal overheen te komen.

Als je relatie verzuurt, kun je er zeker van zijn dat je partner zal overwegen om zich te herenigen met zijn oude vlam.

MV = partnerwaarde van nieuwe partner

Waarom denken mensen dat rebound relaties slecht zijn?

Waarom denken mensen dat rebound relaties slecht zijn, ondanks onderzoek dat aantoont dat ze heilzamer zijn dan meestal wordt aangenomen?

Een deel daarvan is de valse overtuiging dat liefdesverdriet altijd tijd nodig heeft om te genezen.

Ik denk dat het meestal komt van gekwetste mensen die hun ego willen opkrikken.

Als je uit elkaar gaat en ziet dat je ex snel verder is gegaan, strooit dat nog meer zout in je wonden. Dus probeer je jezelf ervan te overtuigen dat het een rebound relatie is die zeker zal mislukken.

De realiteit is dat veel rebound relaties werken. Ze werken als een charme in het verbeteren van iemands mentale gezondheid en helpen ze snel verder te gaan met hun ex.

De reden dat sommige mislukken heeft misschien niets te maken met hun 'reboundheid', maar meer met de waarden van de partners van de betrokkenen.

Referenties

  1. Brumbaugh, C. C., & Fraley, R. C. (2015). Too fast, too soon? Een empirisch onderzoek naar rebound relaties. Tijdschrift voor sociale en persoonlijke relaties , 32 (1), 99-118.
  2. Wolfinger, N. H. (2007). Bestaat het rebound-effect? De tijd tot het hertrouwen en de daaropvolgende stabiliteit van de verbintenis. Tijdschrift voor Echtscheiding; Hertrouwen , 46 (3-4), 9-20.
  3. Spielmann, S. S., Joel, S., MacDonald, G., & Kogan, A. (2013). Ex appeal: Current relationship quality and emotional attachment to ex-partners. Sociaal-psychologische en persoonlijkheidswetenschappen , 4 (2), 175-180.

Thomas Sullivan

Jeremy Cruz is een ervaren psycholoog en auteur die zich toelegt op het ontrafelen van de complexiteit van de menselijke geest. Met een passie voor het begrijpen van de fijne kneepjes van menselijk gedrag, is Jeremy al meer dan een decennium actief betrokken bij onderzoek en praktijk. Hij heeft een Ph.D. in psychologie aan een gerenommeerd instituut, waar hij zich specialiseerde in cognitieve psychologie en neuropsychologie.Door zijn uitgebreide onderzoek heeft Jeremy een diep inzicht ontwikkeld in verschillende psychologische fenomenen, waaronder geheugen, perceptie en besluitvormingsprocessen. Zijn expertise strekt zich ook uit tot het gebied van psychopathologie, met de nadruk op de diagnose en behandeling van psychische stoornissen.Jeremy's passie voor het delen van kennis bracht hem ertoe zijn blog Understanding the Human Mind op te richten. Door een breed scala aan psychologische bronnen samen te stellen, wil hij lezers waardevolle inzichten bieden in de complexiteit en nuances van menselijk gedrag. Van tot nadenken stemmende artikelen tot praktische tips, Jeremy biedt een uitgebreid platform voor iedereen die zijn begrip van de menselijke geest wil vergroten.Naast zijn blog wijdt Jeremy ook zijn tijd aan het doceren van psychologie aan een vooraanstaande universiteit, waarbij hij de geesten van aspirant-psychologen en onderzoekers koestert. Zijn boeiende manier van lesgeven en authentieke verlangen om anderen te inspireren, maken hem tot een zeer gerespecteerde en veelgevraagde professor in het veld.Jeremy's bijdragen aan de wereld van de psychologie reiken verder dan de academische wereld. Hij heeft talrijke research papers gepubliceerd in gerenommeerde tijdschriften, zijn bevindingen gepresenteerd op internationale conferenties en bijgedragen aan de ontwikkeling van de discipline. Met zijn sterke toewijding om ons begrip van de menselijke geest te vergroten, blijft Jeremy Cruz lezers, aspirant-psychologen en collega-onderzoekers inspireren en opleiden op hun reis naar het ontrafelen van de complexiteit van de geest.