14 Verdrietige lichaamstaal
Inhoudsopgave
Net als elke andere universele emotie is verdriet te zien in onze lichaamstaal. Mensen hoeven vaak niet eens "Ik ben verdrietig" te zeggen omdat ze verdriet op hun lijf geschreven hebben.
Verdriet is gemakkelijk te herkennen in gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal. Vaak ervaren we gemengde emoties en deze gemengdheid wordt weerspiegeld in onze lichaamstaal. Dit kan het detecteren van verdriet een beetje verwarrend maken.
In dit artikel richten we ons op de groep lichaamstaaltekens die uniek zijn voor verdriet. Als de meeste van deze tekens samen voorkomen, kun je er zeker van zijn dat de persoon zich verdrietig voelt.
Laten we eens kijken naar de signalen van verdriet in gezichtsuitdrukkingen, lichaamsgebaren, stem en bewegingen:
Gezichtsuitdrukking
Verdriet is, net als andere universele emoties, het meest zichtbaar op het gezicht. Een verdrietige gezichtsuitdrukking wordt gemakkelijk gelezen door anderen, die dan proberen om de verdrietige persoon te helpen zich beter te voelen.
Zie ook: Komen exen terug? Wat zeggen de statistieken?Een verdrietige gezichtsuitdrukking bestaat uit:
1) De mondhoeken verlagen
Het is het tegenovergestelde van een glimlach waarbij de liphoeken omhoog staan. De kin lijkt iets omhoog te staan als de liphoeken naar beneden gaan.
2) De binnenste uiteinden van de wenkbrauwen optrekken
De binnenste uiteinden van wenkbrauwen en oogleden optillen, zodat ze een 'omgekeerde V'-vorm vormen.
3) Hangende of gesloten ogen
Dit is een poging om je af te sluiten voor het 'verdrietige' dat er is. Mensen zullen iets zeggen als, "Dit is zo verdrietig" terwijl ze hun ogen (en zichzelf) sluiten voor het verdrietige.
4) Een 'ik ga huilen'-gezicht trekken
Een verdrietig persoon ziet er soms uit alsof hij gaat huilen, maar hij huilt niet. Iemand die dit gezicht trekt, staat misschien op het punt om te gaan huilen.
5) Naar beneden kijken
Naar beneden kijken helpt om je af te sluiten van het verdrietige daarbuiten en je naar binnen te richten om het verdriet te verwerken.
6) Trillende lippen
Als het verdriet acuut is en de persoon op het punt staat om te huilen, zullen zijn lippen waarschijnlijk trillen.
Lichaamsgebaren
Zoals eerder gezegd, ervaart een verdrietig persoon de behoefte om zijn verdriet te verwerken. Ze raken in de ruminatiemodus. Om hun verdriet te verwerken, moeten ze de buitenwereld buitensluiten en zich naar binnen richten.
Lichaamsgebaren die dit verlangen om zich af te sluiten weerspiegelen zijn onder andere:
7) Het hoofd laten zakken
Een effectieve manier om je van de wereld af te wenden is het hoofd laten zakken en naar beneden kijken, met open of gesloten ogen.
8) Gebogen rug
Een opgerolde foetushouding aannemen terwijl je zit is niet alleen een gesloten lichaamstaalhouding, maar ook een zelfkalmerende geste.
Stem
Een droevige stem is te onderscheiden van andere stemmen en heeft de volgende kenmerken:
9) Langzaam praten
Spreken met een lage stemhoogte en een laag volume.
10) Spreken met onregelmatige pauzes
Omdat ze hun verdriet proberen te verwerken, kan een verdrietig persoon zich niet concentreren op wat hij zegt.
11) Praten alsof je huilt (maar niet huilt)
Een verdrietig persoon die praat alsof hij huilt, staat misschien op het punt om te gaan huilen.
Bewegingen
Verdriet is misschien niet hetzelfde als depressie, maar het is er ongetwijfeld een neef van. Er zijn veel overeenkomsten tussen hoe verdriet en een depressieve stemming zich manifesteren in lichaamstaal en bewegingen.
12) Langzame lichaamsbewegingen
Net als bij een depressie vertraagt het lichaam van een verdrietig persoon. Het lijkt alsof ze met hun voeten slepen als ze lopen. Ze maken geen geanimeerde of energieke gebaren.
13) Slikbewegingen
Je kunt slikbewegingen waarnemen in het nekgebied van een verdrietig persoon. Dit is een teken van acuut verdriet en de persoon staat misschien op het punt om te gaan huilen.
Zie ook: Hoe cognitieve dissonantie verminderen14) Over dingen struikelen
Droevige mensen zijn in zichzelf gekeerd en zijn waarschijnlijk onhandig en struikelen over dingen. Acute droefheid kan er ook voor zorgen dat ze over hun eigen voeten struikelen.