ဒီဆောင်းပါးက မေးခွန်းကို ဖြေပေးမှာပါ- အမျိုးသမီးတွေက ထိတွေ့ရတာ ပိုလွယ်သလား။ ဒါပေမယ့် ဦးစွာ၊ အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းကို ကြည့်စေချင်ပါတယ်-

Mike ဟာ သူ့ကောင်မလေး Rita နဲ့ စကားများနေခဲ့ပါတယ်။ မုန်းစရာကောင်းတဲ့ စကားတွေ ဖလှယ်နေတဲ့ကြားထဲမှာ Rita က သူ့မှာ လုံလောက်ပြီလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး လှည့်ထွက်သွားခဲ့တယ်။

Mike သည် သူမအား ထွက်ခွာသွားခြင်းမှ တားဆီးကာ အငြင်းအခုံကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်လိုသော ကြိုးပမ်းမှုဖြင့် သူမ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ Rita က သူ့ကိုယ်သူ ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး “ငါ့ကို မထိနဲ့!” လို့ ဒေါသတကြီးအော်လိုက်ချိန်မှာတော့ ချက်ချင်းပဲ၊

အခုမေးချင်တာက Mike နဲ့ Rita က ထွက်သွားဖို့ ကြိုးစားနေသလား၊ ဒီလိုမလုပ်မိအောင် ဟန့်တားတာ၊ သူဒီလိုပဲပြောမှာလား။

စိတ်ဆိုးတဲ့အခါ ဒါမှမဟုတ် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုမှာ အမျိုးသားတွေက သူတို့ရဲ့အမျိုးသမီးကို “ငါ့ကိုမထိနဲ့” လို့ ယောက်ျားတွေပြောတာကို ဘာကြောင့် မကြားရတာလဲ။ သူတို့နဲ့ ဖြတ်မလား။

အတိုကောက် အဖြေကတော့- အမျိုးသားတွေအတွက် အရေးမကြီးပါဘူး။ အမျိုးသားများသည် ဆက်ဆံရေးတွင် အမျိုးသမီးများကဲ့သို့ ထိတွေ့ခြင်းနှင့် ထိခြင်းတို့ကို ဂရုမစိုက်ကြပါ။

အမျိုးသမီးများနှင့် ထိတွေ့ခြင်း

ဆက်ဆံရေးတွင် အမျိုးသမီးများသည် ထိတွေ့မှုအပေါ် ကြီးမားသောအရေးပါမှုအား အလေးထားရသည့် အကြောင်းရင်းမှာ ထိတွေ့မှုတစ်ခုအဖြစ် မြင်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချည်နှောင်ခြင်း၏အရေးကြီးသောအစိတ်အပိုင်း။ သူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အမျိုးသားများ၊ သူငယ်ချင်းများနှင့် ကလေးများကို ပွေ့ဖက်ရန် ပိုအရေးကြီးပါသည်။

လိင်တူချစ်သူများနှင့် အမျိုးသမီးများ၏ ပုံမှန်နှုတ်ဆက်သည့် အမူအရာများတွင် ထင်ရှားပါသည်။ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်၊ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကြလိမ့်မယ်။ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာမှာ အမျိုးသမီးတွေ တင်တဲ့ပုံတွေကို ကြည့်ပါ။တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်၊ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံမှာ နှုတ်ခမ်းစူစူမပြရင်တောင် နမ်းနေကြတာကို မကြာခဏတွေ့ရမှာပါ။

ယောက်ျားလေးတွေက ဒီလိုပုံမျိုးတင်ရင်၊ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်ပွေ့ဖက်နေတဲ့ သူတို့ရဲ့ ယောက်ျားလေးသူငယ်ချင်းတွေ အားလုံးက စိတ်မသက်မသာ ခံစားကြရပါတယ်။ လိင်ကွဲအမျိုးသားများသည် ၎င်းတို့၏ အမျိုးသားသူငယ်ချင်းများကို 'မလျော်ကန်စွာ' ထိတွေ့ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ကြပြီး ယောက်ျားရော မိန်းမပါ လိင်တူဆက်ဆံသူများဟု မကြာခဏ သံသယရှိသူများအပေါ် ရွံရှာဖွယ် သဘောထားကို ပြသကြသည်။

အချို့က ဤဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်ကို 'platonic အထိအတွေ့မရှိခြင်း' ဟု ခေါ်ဆိုကြသည်။ အမျိုးသားတွေရဲ့ ဘ၀မှာ ဒီလိုမျိုး ဒီပွဲမှာ အပြုအမူအတွက် လူ့အဖွဲ့အစည်းကို အပြစ်တင်တယ်။ ထိုသို့သောအပြုအမူသည် ယဉ်ကျေးမှုများကိုဖြတ်တောက်ပြီးကတည်းက လူမှုအသိုင်းအဝိုင်း၏လွှမ်းမိုးမှုနှင့် ဘာမှမသက်ဆိုင်သည့် visceral တုံ့ပြန်မှုဖြစ်နိုင်ချေပိုများသည်။

ဤအရာအားလုံး၏နောက်ကွယ်တွင် အကြောင်းအရင်းမှာ အမျိုးသားများသည် လူမှုဆက်ဆံရေးတွင် ထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်ဟု မမြင်ဘဲ၊ အနည်းဆုံး အမျိုးသမီးများကဲ့သို့ အရေးမကြီးပါ။ ၎င်းတို့သည် အမျိုးသမီးများထက် ထိတွေ့ရန် အာရုံခံနိုင်မှု နည်းပါးလေ့ရှိသည့်အချက်ကြောင့် ဖြစ်သည်။

အရေပြားတွင် အားလုံးပါဝင်သည်

အရေပြားသည် ထိတွေ့ခြင်း၏အင်္ဂါဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးများက ၎င်းကိုထိရန် ပို၍အရေးကြီးပါက၊ အမျိုးသားများထက် ၎င်းတို့၏ အရေပြား အာရုံခံနိုင်စွမ်းသည် ပိုမိုမြင့်မားသင့်သည်ဟု ယူဆရန်သာ အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ လေ့လာမှုများအရ အမျိုးသမီးများသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ အစိတ်အပိုင်းတိုင်းရှိ အရေပြားပေါ်ရှိ ဖိအားများကို အာရုံခံနိုင်စွမ်း ပိုမိုပြသသည်။1 အမျိုးသမီးများ၏ အရေပြားကို အဏုကြည့်မှန်ပြောင်းဖြင့် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ အရေပြားပေါ်တွင် အာရုံကြော receptors များ ပိုမိုရှိသည်ကို တွေ့ရှိရပါသည်။2

ထို့အပြင် အမျိုးသမီးများသည် ပိုမိုမြင့်မားသည်ထိတွေ့ရန် အာရုံခံနိုင်မှု (အနည်းဆုံး လက်များတွင်) ၎င်းတို့သည် အမျိုးသားများထက် လက်ချောင်းများ ပိုမိုသေးငယ်လေ့ရှိသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

လက်ချောင်းသေးတဲ့သူတွေမှာ ပိုကောင်းတဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားသိရှိကြပြီး သေးငယ်တဲ့လက်ချောင်းတွေမှာ နီးကပ်စွာနေရာယူထားတဲ့ အာရုံခံကိရိယာတွေ ပိုရှိနိုင်တာကြောင့်လို့ သုတေသီတွေက ယုံကြည်ကြပါတယ်။ သို့သော် ဤအရာသည် အမျိုးသားများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်ပါသည်။ လက်ချောင်းသေးသော အမျိုးသားများသည် (ရှားရှားပါးပါး) ထိတွေ့မှု အာရုံခံနိုင်စွမ်း ပိုရှိသည်။3

ရိုးရှင်းသော လေ့လာတွေ့ရှိချက်က အမျိုးသားများ၏ အသားအရေသည် အမျိုးသမီးများထက် ပိုကြမ်းတတ်ကြောင်း ပြောပြသည်။ ထို့ကြောင့် အမျိုးသမီးများသည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ အရေပြားတွန့်ခြင်း ပိုမိုလွယ်ကူလာပါသည်။

ပိုမို အာရုံခံနိုင်စွမ်း မြင့်မားခြင်း = နာကျင်မှု ပိုများ

အမျိုးသမီးများသည် ၎င်းတို့၏ အရေပြားပေါ်တွင် အာရုံကြောဆိုင်ရာ အာရုံခံပစ္စည်း ပိုများလာပါက အမျိုးသားများနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် နာကျင်မှု ပိုမိုခံစားရမည်မှာ ထင်ရှားပါသည်။ .

လေ့လာမှုများက အမျိုးသမီးများသည် နာကျင်မှုကို အာရုံခံနိုင်စွမ်းပိုကောင်းကြောင်း၊ အမျိုးသားများထက် နာကျင်မှုကို သက်သာစေပြီး နာကျင်မှုကို တားဆီးနိုင်စွမ်း လျော့နည်းကြောင်း ပြသထားသည်။4

သို့သော် အာရုံခံနိုင်စွမ်း နည်းပါးသော ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်အရ ပြောရလျှင် အဘယ်အရာက အဓိက အကျိုးကျေးဇူးရနိုင်မည်နည်း။ နာကျင်မှုရှိပါသလား။

အပျိုဖော်ဝင်စတွင် အမျိုးသားများနှင့် ၎င်းတို့၏ခန္ဓာကိုယ်များသည် ၎င်းတို့ကို 'အမဲလိုက်ခြင်း' အတွက် ပြင်ဆင်သောအခါတွင် ၎င်းတို့သည် ထိတွေ့ရန် အာရုံခံစားနိုင်မှုအများစုကို ဆုံးရှုံးသွားကြသည်။5

ဘိုးဘွားများသည် နာကျင်ကိုက်ခဲမှုကို ကြုံတွေ့ရသောကြောင့် ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိသော ခန္ဓာကိုယ်များ လိုအပ်နေပါသည်။ အခြေအနေတွေက အမျိုးသမီးတွေထက် ပိုဖြစ်တတ်ပါတယ်။ သူတို့သည် ဆူးချုံများမှတဆင့် ၎င်းတို့၏သားကောင်များကို လိုက်ရှာကာ ရန်သူများနှင့် တိုက်ခိုက်ကြရသည်။ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ နာကျင်ခံစားရမှာကို မစိုးရိမ်ကြဘူး။ သူတို့အတွက် အရေးကြီးတဲ့အရာတွေကို နာကျင်အောင် မလုပ်နိုင်ဘဲ ရပ်တန့်သွားအောင် မလုပ်နိုင်ကြပါဘူး။ရှင်သန်မှု။

အမျိုးသားအများအပြားသည် များသောအားဖြင့် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်တွင် ထိုအတွေ့အကြုံရှိဖူးကြပြီး ပြင်ပဂိမ်းတွင် ပါဝင်ကစားကြရာ ဒူးကို ခြစ်မိကြသည်ကို မသိနိုင်ပေ။ သူတို့သည် ဂိမ်းတစ်ခုလုံးတွင် နာကျင်မှုကိုပင် မခံစားရသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်- ၎င်းတို့၏ အာရုံစူးစိုက်မှုကို သွေးထွက်ပြီး အမာရွတ်ရှိသော ဒူးခေါင်းဆီသို့ ဆွဲခေါ်လာသောအခါမှသာ ဖြစ်သည်။

ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်၊ အမျိုးသမီးများ၊ အထိအတွေ့နှင့် လူမှုဆက်ဆံရေးနှောင်ကြိုးများ

အမျိုးသမီးများတွင် လူမှုဆက်ဆံရေးကို လွယ်ကူချောမွေ့စေသည့် ထိတွေ့မှုပိုမိုမြင့်မားရခြင်း အကြောင်းရင်းမှာ ၎င်းတို့သည် သဘာဝအတိုင်း ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးသူများအဖြစ် ပြောင်းလဲလာခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်၊ ပြုစုပျိုးထောင်သူများ

အခြားနို့တိုက်သတ္တဝါများနှင့်မတူဘဲ လူသားကလေးငယ်များသည် ပြုစုပျိုးထောင်မှုနှင့် ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုကို အချိန်ကြာမြင့်စွာ လိုအပ်သည်။ အမျိုးသမီးများတွင် ထိတွေ့ခံစားနိုင်မှု မြင့်မားခြင်းသည် လူသားကလေးငယ်များသည် ၎င်းတို့လိုအပ်သည့် အပိုစောင့်ရှောက်မှုနှင့် ပြုစုပျိုးထောင်မှုအားလုံးကို ရရှိစေကြောင်း သေချာစေသည်။

ကလေးငယ်များနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိတွေ့မှုသည် ၎င်းတို့၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အရေးကြီးပါသည်။ ၎င်းသည် မိခင်နှင့် မွေးကင်းစကလေးနှစ်ဦးစလုံး၏ စိတ်ဖိစီးမှုအဆင့်ကို လျှော့ချပေးရုံသာမက အရွယ်မတိုင်မီ မွေးကင်းစကလေးငယ်များအား လေ့လာမှုတစ်ခုအရ မိခင်များ လုံလောက်စွာ ထိတွေ့ခြင်းမှ ရရှိသော အကျိုးကျေးဇူးများသည် ၎င်းတို့၏ ဘဝ၏ ပထမ 10 နှစ်အထိ သက်တမ်းတိုးကြောင်း ပြသခဲ့သည်။6

ထို့ကြောင့် ဆက်ဆံရေးတွင် အမျိုးသမီးများသည် ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုတွင် အရေးကြီးသောအချက်မှာ ၎င်းတို့၏ ကလေးငယ်များအတွက် လုံလောက်သော အရေပြား-အရေပြား ထိတွေ့မှုပေးရန် ၎င်းတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှု တိုးလာဖွယ်ရှိသည်။

ကိုးကား

1. Moir, A. P., & Jessel, D. (1997)။ ဦးနှောက်လိင်ဆက်ဆံမှု ။ ကျပန်းအိမ်(ဗြိတိန်)။ American Society of Plastic Surgeons။ (၂၀၀၅၊ အောက်တိုဘာ ၂၅)။ လေ့လာမှုအရ အမျိုးသမီးများသည် အမျိုးသားများထက် နာကျင်မှုကို ပိုမိုခံစားလွယ်ရသည့် အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ Science Daily ။ ဇူလိုင်လ 22 ရက်၊ 2017 တွင် www.sciencedaily.com/releases/2005/10/051025073319.htm
2. Society for Neuroscience မှ ထုတ်ယူခဲ့သည်။ (၂၀၀၉၊ ဒီဇင်ဘာ ၂၈)။ အမျိုးသမီးများသည် လက်ချောင်းအရွယ်အစားသေးငယ်ခြင်းကြောင့် ထိတွေ့မှုအာရုံပိုကောင်းလာတတ်သည်။ Science Daily ။ ဇူလိုင်လ 22 ရက်၊ 2017 တွင် www.sciencedaily.com/releases/2009/12/091215173017.htm
3. Bartley, E. J., & Fillingim, R. B. (2013)။ နာကျင်မှုအတွက် လိင်ကွဲပြားမှုများ- ဆေးခန်းနှင့် စမ်းသပ်တွေ့ရှိချက်များကို အကျဉ်းချုံးသုံးသပ်ချက်။ British journal of anesthesia ၊ 111 (1), 52-58။
4. Pease, A., & Pease, B. (2016)။ ယောက်ျားတွေက ဘာကြောင့် နားမထောင်တာလဲ & အမျိုးသမီးများသည် မြေပုံများကို မဖတ်နိုင်ပါ- အမျိုးသားများ နှင့် နည်းလမ်း ကွာခြားချက်များကို မည်ကဲ့သို့ သိနိုင်မည်နည်း။ မိန်းမတွေထင်တယ် ။ Hachette UK
5. Feldman, R., Rosenthal, Z., & Eidelman, A. I. (2014)။ မိခင်-လမစေ့ဘဲ အရေပြား-အရေပြား ထိတွေ့မှုသည် ကလေး၏ ဇီဝကမ္မဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်းနှင့် အသက်၏ ပထမ 10 နှစ်တစ်လျှောက် သိမြင်မှု ထိန်းချုပ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာရောဂါကု ၊ 75 (1), 56-64။