تصور کنید چقدر جالب می شد اگر بتوانید به راحتی بین یک لبخند واقعی و یک لبخند ساختگی به وضوح تشخیص دهید. می‌توانید بفهمید که چه زمانی کسی واقعاً از شما راضی است و چه زمانی کسی می‌خواهد فکر کنید که واقعاً از شما راضی است.

در ابتدا باید بدانیم یک لبخند واقعی چگونه است تا بتوانیم ممکن است بتواند آن را از یک جعلی تشخیص دهد. تصویر زیر نمونه خوبی از یک لبخند واقعی است:

در یک لبخند واقعی، چشم ها از شادی می درخشند و گشاد می شوند. عمل گشاد شدن با عقب کشیدن چشم ها و کمی بالا بردن پلک پایین انجام می شود. لب ها به صورت افقی کشیده شده و گوشه های لب به سمت بالا چرخانده می شوند. این برگرداندن گوشه های لب مشخصه یک لبخند واقعی است.

ممکن است دندان ها در یک لبخند واقعی ظاهر شوند یا نباشند، اما اگر در معرض آن قرار گیرند، نشان دهنده شادی شدید است.

چروک ها در نزدیکی گوشه های لب ایجاد می شوند و اگر احساس لذت شدید باشد، چین و چروک های "پای کلاغ" ممکن است در نزدیکی گوشه چشم دیده شوند.

اکنون که می دانیم یک لبخند واقعی چگونه است، بیایید نگاهی به یک لبخند تقلبی بیندازیم:

در یک لبخند ساختگی، گوشه های لب به سمت بالا نیستند یا ممکن است خیلی خیلی کم به سمت بالا بروند تا جایی که اصلا قابل توجه نباشند. لب ها همیشه بسته هستند و در امتداد یک خط مستقیم به صورت افقی کشیده می شوند. گویی لب ها را با زیپ محکم بسته اند.

لبخند ساختگی هم شناخته شده است.به عنوان، و بسیار مناسب، "لبخند محکم". فردی که لبخندی محکم می زند، به طور نمادین لب های خود را با زیپ می بندد. آنها رازی را پنهان می کنند که نمی خواهند برای شما فاش کنند یا نگرش/احساسات واقعی خود را نسبت به شما پنهان می کنند.

کسی که به شما لبخند محکمی می زند به صورت غیرکلامی به شما می گوید. شما، "من به شما چیزی نمی گویم" یا "نمی دانید من واقعا به چه چیزی فکر می کنم" یا "باشه من لبخند می زنم. اینجا... خوشحالی؟ حالا وزوز کن!»

دیدن زنانی که این لبخند را به مردانی می‌دهند که دوستشان ندارند معمول است. زنان معمولاً فکر می کنند که اگر یک پسر را به روشی مستقیم طرد کنند، می تواند به احساسات او آسیب برساند. بنابراین آنها به جای آن از این لبخند ساختگی استفاده می کنند.

بیشتر مردان نمی دانند این لبخند به چه معناست و حتی برخی آن را نشانه ای از پذیرش می دانند. اما زنان دیگر ممکن است به وضوح بفهمند که این علامت طرد شدن است.

این لبخند محکم همان لبخند "مودبانه" است که از فروشنده ای دریافت می کنید که سعی می کند چیزی به شما بفروشد، یک مهماندار هواپیما که به شما می فروشد. با تشکر از شما برای انتخاب شرکت آنها و یک زن دوستانه پشت پیشخوان که روز خوبی را برای شما آرزو می کند.

به این افراد آموزش داده شده است که به مشتریان خود لبخند بزنند و با آنها مودبانه رفتار کنند. آنقدر شما را نمی شناسند که لبخند واقعی به شما هدیه کنند. بنابراین آنها در نهایت به شما یک جعلی تقلبی می دهند، فقط به خاطر ادب.

این لبخند را به دوستی نیز می دهیم که به ما یک جوک غیر خنده دار می گوید یاچیزی در همین راستا، یا برای خشنود کردن او یا برای تمسخر او. چنین موقعیت‌هایی بی‌اهمیت هستند، اما گاهی اوقات تشخیص لبخند مصنوعی می‌تواند واقعاً مهم باشد.

به عنوان مثال، اگر از دوستی بپرسید که چه چیزی او را آزار می دهد و او گفت: "هیچی"، با لبخند ساختگی به شما اطمینان می دهد که باید بدانید "هیچ" او را آزار نمی دهد، "چیزی" .

یک عامل تمایز اصلی بین لبخند واقعی و ساختگی این است که یک لبخند واقعی بیشتر دوام می آورد در حالی که لبخند مصنوعی خیلی سریع محو می شود.

اگر متوجه شدید کسی به شما لبخندی ساختگی می‌زند، و بلافاصله به او بگویید: «آه! این یک لبخند ساختگی بود که تو همین الان به من دادی!»، که واقعاً می تواند آنها را وحشت زده کند. هیچ کس دوست ندارد اعتراف کند که اصیل نبوده اند.

یک استراتژی بهتر این است که به طور غیرمستقیم به عدم صداقت آنها اشاره کنید و چیزی مانند "چه چیزی را پنهان می کنید؟" یا «به نظر می رسد از دانستن این موضوع خوشحال نیستی. چرا؟"